. تاریخچه قهوه
در مورد تاریخچه قهوه و تولد آن، داستان های مختلفی در وب سایت های مختلف ذکر شده است و در مورد صحت آنها اختلاف نظر وجود دارد.
در زیر برخی از معتبرترین گزارشات در مورد تاریخ قهوه آورده شده است:
1.در یکی از داستان های مربوط به تاریخ قهوه و کشف قهوه آمده است:
در قرن نهم میلادی توسط یک چوپان اتیوپیایی به نام خالد کشف شد. خالد متوجه شد که بزهایش با خوردن دانه‌های توت‌مانند قوی‌تر می‌شوند، بیشتر حرکت می‌کنند و شب‌ها بیدار می‌مانند. خالد برای پی بردن به علت این امر، نمونه ای از این دانه ها را نزد راهبان صومعه برد تا علت آن را جویا شود.
در آن زمان راهبان به عنوان افراد خردمند در جهان شناخته می شدند، بنابراین مردم اغلب از آنها سؤال می کردند.
راهبانی که متوجه خاصیت پنهان دانه‌های قهوه و این دانه‌ها شدند، به این فکر افتادند که این دانه‌ها را خشک کرده و بجوشانند تا یک نوشیدنی انرژی‌زا درست کنند. در آن زمان نوشیدنی که با قهوه درست می شد، به دلیل خاصیت انرژی زا و بیدارکننده اش، مردم را شب ها بیدار نگه می داشت.
اولین فنجان قهوه جهان به این ترتیب تهیه شد. راهبان پس از کشف خواص قهوه، نوشیدنی و اسرار نهفته در آن را با راهبان دیگر صومعه ها در میان گذاشتند و به این ترتیب این نوشیدنی به سرعت در میان راهبان به عنوان نوشیدنی برای عبادت گسترش یافت.
2.در داستان دومی که در رابطه با تاریخچه قهوه و کشف قهوه در جهان ذکر شده، آمده است که:
یک عارف و صوفی یمنی به نام ابوالحسن مشاهده کرد که پرندگان شکاری چند میوه از درختان می خورند و سپس با انرژی بیشتری پرواز می کنند. قهوه اینگونه کشف شد.
3.داستان دیگری در مورد تاریخ قهوه می گوید:
قهوه اولین بار توسط یک عارف از شهر موکا در یمن مدرن به نام عمر کشف شد. عمر به بیرون شهر تبعید شد و گرسنگی طاقت او را از بین برد. به همین دلیل برای رفع گرسنگی، ناگزیر از دانه های درختان می خورد و تلخی این دانه ها را درک می کند. عمر برای بر طرف کردن تلخی این دانه ها را بو داده می کرد، اما این دانه ها سفت و غیرقابل خوردن می شوند. در نهایت عمر با حل کردن این دانه ها در آب جوش اولین فنجان قهوه جهان را درست می کند. کشف عمر و توانایی او در افزایش انرژی قهوه باعث می شود که عمر اجازه ورود به شهر را بگیرد و پس از آن قهوه به عنوان نوشیدنی برای عبادت استفاده می شود.
چند نمونه از معتبرترین روایات مربوط به تاریخ پیدایش قهوه و کشف آن ذکر شده است. زیرا هیچ یک از این روایات در زمینه تاریخ قهوه در نوشته های قبل از قرن هفدهم میلادی ذکر نشده است.
اگر بخواهیم منطقی به موضوع نگاه کنیم، داستان اول و دوم درباره تاریخچه قهوه می تواند کمی معقول تر و قانع کننده تر باشد.
نکته جالبی که در مورد قهوه باید به آن توجه کنید این است که قهوه به مانند الکل ممنوع بوده است. در تاریخ قهوه ذکر شده است که در گذشته مکان هایی مانند قهوه خانه در کشورهای مختلف وجود داشته که مردم (عمدتاً مردان) در آنجا جمع می شدند و در حین گفتگو قهوه می نوشیدند.
زیرا این مجالس و بحث ها در تاریخ انقلاب ها و شورش های بسیاری را به همراه داشته است; نوشیدن قهوه، بارها توسط مقامات ممنوع شد.
با توجه به هر یک از روایت های فوق، قهوه پس از پیدایش، در اثر زیارت مسلمانان به مکه وارد عربستان شد و بعدها توسط زائرانی که برای مراسم حج به عربستان می رفتند، به سایر کشورهای مسلمان معرفی شد.
یکی از کشورهایی که در تاریخ قهوه به آن اشاره شده کشور ترکیه است. مسلمانان در سفرهای خود قهوه به این کشور آوردند. پس از ورود قهوه به امپراتوری عثمانی و ترکیه در قرن شانزدهم و به دلیل نزدیکی ترکیه به اروپا، این نوشیدنی به کشورهای اروپایی مانند ایتالیا باز شد.
ایتالیا اولین کشور اروپایی بود که قهوه را در تاریخ قهوه وارد کرد. بازرگانان ایتالیایی که به ترکیه سفر کردند در سال 1615 میلادی این نوشیدنی را کشف کردند و بسیاری از آنها را برای فروش به ایتالیا بردند و بدین ترتیب قهوه وارد اروپا شد.
قهوه نوشیدنی ای بود که از کشورهای مسلمان به اروپا آورده می شد و در ابتدا مورد قبول جامعه و مردم نبود. همچنین ریشه مسلمانی قهوه و طعم تلخ آن باعث شده است که آن را نوشیدنی شیطان نامند.
بعضی از کاتولیک‌ها از پاپ کلمنت هشتم در خواست می کردند و به اصرار داشتند که این نوشیدنی را حرام اعلام کند اما پاپ پس از میل کردن قهوه از طعم آن خوشش آمد و انیگونه حکم کرد گناه است که این نوشیدنی را حرام اعلام کنم بیایید تا با نوشیدنی شیطان خود شیطان راشکست دهیم.
از دیگر کشورهای اروپایی مانند ایتالیا، انگلستان و فرانسه در تاریخ قهوه و ورود قهوه به آن منطقه نام برده شده است.